Over deze vraag had ik een korte uitwisseling met een filosoof, die recent mijn laatste boek ‘Relationele verleidingen: empathisch begeleiden van groepen’ had gelezen, waarin iets staat over ‘narcisme’ in onze branche van persoonlijke ontwikkeling.

Markt van welzijn en geluk

De filosoof stipte aan dat de ‘markt van welzijn en geluk’, nogal individualiserend werkt. Dat ben ik met hem eens. Zeker als er ook nog beweerd wordt dat ‘succes een keuze is’, die begint met het volgen van een bepaald coachingstraject. Dit legt druk op mensen om ‘succesvol’ te worden. Vaak gaat het dan om het bereiken van zaken als roem, status en geld. Je bent ‘succesvol’ als je dat meer vergaart dan anderen. Lukt dat niet, dan is dat jouw eigen schuld en ben je dus eigenlijk een loser. Ja, dit zou je een narcistisch gedachtepatroon kunnen noemen, waarbij de ‘succesvolle’ zichzelf superieur waant. Voor de minder ‘succesvolle’ betekent het niet zelden een (nieuwe) deuk in het zelfvertrouwen en een verlaging van het gevoel van zelfwaarde.

Wat versta je onder coachen?

Maar hiermee is de vraag of coachen narcisme stimuleert nog niet beantwoord. Daarvoor moeten we eerst bepalen wat we onder ‘coachen’ verstaan. Mensen motiveren om jouw ‘5-stappen-plan naar succes’ te laten lopen, is namelijk niet wat ik onder coachen versta. Mijn invulling van coachen bekt wat minder lekker en is ook wat minder makkelijk te marketen.

Ik zie coachen als:

het begeleiden van mensen bij de door henzelf gewenste ontwikkeling en bij het leren reflecteren op hun verhouding met zichzelf, anderen en de wereld om ons heen.

Vooral zelf aan de bak

Dat klinkt wat minder concreet en resultaatgericht, vrees ik. En er spreekt ook uit dat je vooral zelf aan de bak moet. Je krijgt geen kant-en-klaar plan aangereikt. Ik garandeer je geen ‘succes’. Ik faciliteer wel jouw onderzoek, luister diepgaand, stel vragen, houd je een (lach)spiegel voor, daag je soms uit en reik je aan wat je zou kunnen gebruiken bij het bereiken van jouw coachdoel. Daarnaast ontwikkel je een vaardigheid waar je de rest van je leven op terug kunt vallen: het vermogen om stil te staan bij jezelf en optimaal te leren van je ervaringen. Het effect van coaching kan dan zijn dat je bewuster en zorgvuldiger omgaat met jezelf en de mensen en de wereld om je heen.

Dus… stimuleert al dat coachen nou narcisme?

Het zou kunnen, maar hoeft niet. Het kan soms juist de focus verleggen naar het grotere geheel waar we deel van uitmaken en je compassie stimuleren. Het ligt er maar aan wat je onder ‘coachen’ verstaat en wat jou intrinsiek beweegt.

Wil je zo gecoacht worden?

Bel of mail me dan voor een afspraak of kijk nog even op de pagina over coachen.

Wil je zo coachen?

Kijk dan eens naar mijn trainingen voor coaches, trainers en andere professionele begeleiders van mensen bij hun ontwikkeling.