‘Mama, weet je wat ik zo fijn vind? Dat jullie destijds van jullie scheiding geen gedoe hebben gemaakt, daarom is het voor mij eigenlijk helemaal geen ding geweest. Toen niet, nu ook niet, trouwens.’ Hoe heerlijk is het om dit van je inmiddels 15-jarige dochter te horen?!

Met elkaar uit elkaar

Hierna vertelde Juul mij over vriendinnen voor wie het wel iets groots en zwaars is geweest dat hun ouders gingen scheiden. Al pratend kwamen we erachter dat het – uiteraard – veel te maken heeft met hoe de ouders met de situatie en met elkaar omgaan. Hoe communiceren ze erover met hun kinderen? Blijven ze met elkaar praten, of doen ze dat via de kinderen, of helemaal niet? Stemmen ze met elkaar af, of maken ze ruzie met elkaar? Hoe gaan ze om met afspraken? ‘Niet bij iedereen gaat het zo lekker vloeiend als bij ons, mam’, concludeerde Juul.

Meisjeshuis

Intussen is het tien jaar geleden dat haar vader en ik besloten dat we uit elkaar zouden gaan. Nadat ik een etage had gevonden en de verhuizing eraan kwam, heb ik mijn toen vijfjarige dochter meegenomen naar het nieuwe huis. Ik vertelde haar dat dit het ‘meisjeshuis’ zou worden en dat papa in het oude huis bleef wonen. En dat zij een paar dagen per week in het oude huis bij papa en de andere dagen met mij in het nieuwe huis zou zijn.

Hoe ging dat?

Na een paar weken vroeg ik de kleine Juul hoe ze het vond, dat ze in twee huizen woonde. ‘O, prima, gezellig wel zo saampjes in het meisjeshuis, alleen zou ik wel wat vaker met zijn drieën willen eten’, antwoordde ze. We zijn toen naast de woensdag ook op zondag gezamenlijk gaan eten en Juul was helemaal tevreden.

Zijn jullie gescheiden?

Tot de dag dat de jonge Juul een beetje verwonderd thuis kwam van het buitenspelen met een buurmeisje. Juul wilde weten of het waar was wat die had gezegd: ‘Jouw ouders zijn gescheiden, hè, en dat is heel erg als ouders gaan scheiden!’. Ik vroeg haar eerst hoe het voor haar was dat papa en mama niet meer samen met haar in één huis wonen. ‘Gewoon’, zei ze schouderophalend, ‘Maar zijn jullie dan gescheiden?’. ‘Tja, we waren niet officieel getrouwd, maar we zijn uit elkaar gegaan en dat zou je scheiden kunnen noemen’. ‘O, dan is het helemaal niet zo erg’, zei ze en ze was alweer klaar met het onderwerp.

Tip van mijn dochter

‘Mam, kun je hier niet iets mee als coach?’, vroeg puber Juul gisteren. ‘Volgens mij zou het goed zijn als jij mensen gaat begeleiden die uit elkaar gaan, zodat ze het ook een beetje vloeiend doen en er niet zo’n groot en zwaar iets van maken. Dat had ik mijn vriendinnen ook gegund’. Met een glimlach nam ik haar tip in ontvangst en zei haar dat ik het een prima idee vind, sterker nog, dat ik het al doe. Maar misschien moet ik dat wat meer publiciteit geven, zodat ik meer ouders, en vooral hun kinderen, hierbij van dienst kan zijn…

Op de pagina over relatiecoaching vind je meer informatie over mijn aanpak voor stellen die wel en die niet bij elkaar willen blijven.  Ook dat laatste noem ik relatiecoaching, want als je samen kinderen hebt, is de relatie met elkaar immers voor het leven.

Je kunt me natuurlijk ook bellen, zodat we met elkaar af kunnen stemmen wat ik voor jullie kan betekenen.